A day in the life of a Sydneysider
Door: Joyce
Blijf op de hoogte en volg Joyce
06 Juni 2015 | Australië, Sydney
De wekker gaat... de vogels zijn al op (luister https://www.youtube.com/watch?v=K26-fpdgLak)
Het is fris en ik doe meteen de heater naast mn bed aan, volle kracht en met fan. Ondertussen loop ik naar de badkamer naast mn slaapkamer voor een douche. Als ik terugkom is mn kamer opgewarmd, maar beneden voelt het net of je buiten bent... Ik kijk op mn gsm: 12C... Hiervoor ben ik niet naar Sydney gekomen ;)
Ik maak koffie met ons koffie apparaat en een smoothie voor onderweg. Mn favoriete: yoghurt, bevroren blueberries en banaan, gember, appel, limoen, wortel, kaneel. Sam heeft de blender ook al gebruikt, want alles tot moes (bijna) blenden is onze nieuw hobbie. De kleur is belangrijk en de moeite waard om te laten zien: groen is mijn huidige favoriet (want ziet er zo gezond uit). Maar groen is voor t weekend: appel, spinazie, kwart avocado, appel, gember. Bijvoorbeeld. Maar dat terzijde.
Met mn smoothie loop ik naar mn werk: want lopen is mn andere hobby. De helft van de weg gaat door Centennial park, waar bijna iedereen sportoutfits draagt, of in ieder geval sportschoenen. Ik ook, want een uur lopen op hakken is toch niet echt ideaal, dus dan maar sportschoenen onder mn nette werkoutfit. Geen gezicht, maar dat terzijde. Mn rugtasje moet dus altijd mee, voor mn normale schoenen... Fietsen is weer een andere hobby, maar mn fiets is niet altijd op de juiste plek, want soms is de Uber (taxi) terug naar huis nou eenmaal makkelijker.
Na een uurtje wandelen kom ik op mn werk, meestal als een van de eersten. Fijn want dan kan ik nog even rustig mn eerste mails checken en nog een kop koffie drinken. "Morning, how are you?" is de gebruikelijke begroeting. Gevolgd door vrolijk geklets of een geconcentreerde stilte (afhankelijk van de drukte). Een paar collegas wandelen bezweet en in hun sportoutfits binnen, douchen en komen vervolgens weer fris en fruitig uit de badkamer. Een ander wacht naast de magnetron op zn scrambled eggs (geen gezicht, eggs uit de magnetron) en legt deze netjes naast zn toast met witte bonen. Een Engelsman verandert zn ontbijt niet graag, ook niet na 7 jaar. "The tea is brewing"! roept nog iemand en na 5 minuten komen er 5 kopjes Engels white tea voorbij gewandeld. De neverending Spotify playlist gaat aan en we luisteren de hele dag.
Het is vrijdag en vandaag hebben mn bazin, mn manager en ik een presentatie bij Nestle. Alles moet op het laatste moment nog net anders (waar blijft de tijd!? is altijd de oprechte vraag) en we rennen en vliegen langs elkaar heen. Ik hou me gedeisd, maar ondertussen baal ik van de lastminute stress. Met 2 laptops, 2 USBs en een beamer (je weet maar nooit) draven we richting Oxford street. Mn bazin Erica trekt haar gebruikelijke taxi sprintje naar de straat en hup: binnen 1 minuut zijn we on the road.
Einde dag.... een verademing voor mij en mn manager in het bijzonder vandaag. Het volume gaat omhoog (van het stemgeluid) en de plannen worden besproken. Om 5 uur komt er een biertje of wijntje voorbij en we besluiten na het werk (1 uur later dan gepland) richting Paddo Inn te lopen voor een borrel en een hapje. Een stuk of 4 collegas haken aan en ik ook, "maar dan hou ik t bij 'lemon, lime & bitters'", want mn planning is om te gaan Kizomba dansen. Ik had mn rode dansschoentjes al in mn rugtas. Meer hoefde ik niet mee die ochtend, want mn halve garderobe ligt op het werk in de badkamerkast naast mn parfum en tandenborstel. Aangezien ik de helft van de tijd in mn sporty spice outfit op de fiets heen en weer pendel leek het me handiger dan maar op kantoor te beslissen wat ik aandoe. Bovendien kan ik mn jasjes dan ophangen ipv in mn rugtas proppen tussen mn schoenen en appels. Afijn, waar waren we... Owja, vlak voor ik naar Paddo Inn vertrek bekijk ik mn garderobe en ik trek ik iets dansbaars aan, scheelt weer een verkleedpartij later op de avond.
Rond half 10 wens ik mn collegas fijn weekend en krijg ik een iets te dikke knuffel van één van hen, die toch (weer) iets meer op had dan de rest. Ik open onderweg naar buiten mn Uber app en na 5 minuten zit ik in de auto bij Augustine, een vriendelijke Keniaan die al 8 jaar in Sydney woont. Waarom kwam je hierheen? vraag ik. Ik zocht een beter leven, I guess, zegt Augustine. Er volgt een gesprek over Kenia, waarin Augustine mn nieuwsgierigheid vrijgevig beantwoordt en me vertelt hoe het daar voor hem was. En dat hij hier toch ook erg alleen was, maar na een paar jaar een Keniaans meisje ontmoette, die nu zijn vrouw is. En sinds een paar jaar wonen ook zn broer en neef hier. Nu is hij gelukkig.
Weet je wel zeker dat je hier moet zijn? Het ziet er verlaten uit, zegt Augustine bezorgd. Ik weet het zeker, zeg ik, en ik laat mn facebook event zien met t juiste adres. Okee, I see, ja dat klopt wel inderdaad. Nou, fijne avond dan maar Joyce. Leuk je ontmoet te hebben Augustine, zeg ik, en ik loop de parkeergarage op. Om de hoek hoor ik de vrolijke latin klanken al. Ik ben hier op het juiste adres. "Worldwide Dance Studios" staat er op de deur. Ik loop naar binnen en zet mn rugtas in de hoek, mn laarsjes maken plaats voor mn rode dansschoenen en verdwijnen in de rugtas, waar ook nog mn sportschoenen nog in zitten. De rest van de avond is dansen, kletsen en iedereen bekijken. De sfeer is ontspannen en zelf na een lange dag geeft het me toch nog energie terug. Om 1 uur neem ik afscheid, het is wel mooi geweest. We plannen nog een ochtend brunch, want dat is onze nieuwe hobby: zaterdag brunchdag. Je moet toch wat in de winter. Onderweg naar buiten bestel ik een Uber. "James" haalt me op en rijdt me eerst bijna voorbij (want wat is hier op deze verlaten plek?). Hij is al wat ouder maar pas een nieuwe studie begonnen. Hij werkte 20 jaar bij dezelfde werkgever maar moest toen weg. Nu wil hij groeien en investeren in zichzelf, en dat kost geld dus hij Ubert erop los. Hij vindt het niet erg dat ik niet zoveel praat, hij heeft genoeg te vertellen. Ik gaap stiekem en stap moe en voldaan voor mn voordeur uit. Eindelijk thuis, gauw naar boven mn nieuwe aanwinst aanzetten: de electrische deken. Dan weer naar beneden voor een kop thee, want toch wel dorst gekregen.
Mn week is weer rond, en mn blogje eindelijk weer gevuld op deze luie zaterdag brunchdag dag. Morgen ga ik "op vakantie" met Monique, want het is long weekend. Maandag is de Queens' birthday. We hebben vandaag een Airbnb geboekt ergens onder Sydney, een dorpje met strand en bergen. Zij neemt de wijn mee, ik de chocola.
Fijn weekend allemaal daar!!!!
Het is fris en ik doe meteen de heater naast mn bed aan, volle kracht en met fan. Ondertussen loop ik naar de badkamer naast mn slaapkamer voor een douche. Als ik terugkom is mn kamer opgewarmd, maar beneden voelt het net of je buiten bent... Ik kijk op mn gsm: 12C... Hiervoor ben ik niet naar Sydney gekomen ;)
Ik maak koffie met ons koffie apparaat en een smoothie voor onderweg. Mn favoriete: yoghurt, bevroren blueberries en banaan, gember, appel, limoen, wortel, kaneel. Sam heeft de blender ook al gebruikt, want alles tot moes (bijna) blenden is onze nieuw hobbie. De kleur is belangrijk en de moeite waard om te laten zien: groen is mijn huidige favoriet (want ziet er zo gezond uit). Maar groen is voor t weekend: appel, spinazie, kwart avocado, appel, gember. Bijvoorbeeld. Maar dat terzijde.
Met mn smoothie loop ik naar mn werk: want lopen is mn andere hobby. De helft van de weg gaat door Centennial park, waar bijna iedereen sportoutfits draagt, of in ieder geval sportschoenen. Ik ook, want een uur lopen op hakken is toch niet echt ideaal, dus dan maar sportschoenen onder mn nette werkoutfit. Geen gezicht, maar dat terzijde. Mn rugtasje moet dus altijd mee, voor mn normale schoenen... Fietsen is weer een andere hobby, maar mn fiets is niet altijd op de juiste plek, want soms is de Uber (taxi) terug naar huis nou eenmaal makkelijker.
Na een uurtje wandelen kom ik op mn werk, meestal als een van de eersten. Fijn want dan kan ik nog even rustig mn eerste mails checken en nog een kop koffie drinken. "Morning, how are you?" is de gebruikelijke begroeting. Gevolgd door vrolijk geklets of een geconcentreerde stilte (afhankelijk van de drukte). Een paar collegas wandelen bezweet en in hun sportoutfits binnen, douchen en komen vervolgens weer fris en fruitig uit de badkamer. Een ander wacht naast de magnetron op zn scrambled eggs (geen gezicht, eggs uit de magnetron) en legt deze netjes naast zn toast met witte bonen. Een Engelsman verandert zn ontbijt niet graag, ook niet na 7 jaar. "The tea is brewing"! roept nog iemand en na 5 minuten komen er 5 kopjes Engels white tea voorbij gewandeld. De neverending Spotify playlist gaat aan en we luisteren de hele dag.
Het is vrijdag en vandaag hebben mn bazin, mn manager en ik een presentatie bij Nestle. Alles moet op het laatste moment nog net anders (waar blijft de tijd!? is altijd de oprechte vraag) en we rennen en vliegen langs elkaar heen. Ik hou me gedeisd, maar ondertussen baal ik van de lastminute stress. Met 2 laptops, 2 USBs en een beamer (je weet maar nooit) draven we richting Oxford street. Mn bazin Erica trekt haar gebruikelijke taxi sprintje naar de straat en hup: binnen 1 minuut zijn we on the road.
Einde dag.... een verademing voor mij en mn manager in het bijzonder vandaag. Het volume gaat omhoog (van het stemgeluid) en de plannen worden besproken. Om 5 uur komt er een biertje of wijntje voorbij en we besluiten na het werk (1 uur later dan gepland) richting Paddo Inn te lopen voor een borrel en een hapje. Een stuk of 4 collegas haken aan en ik ook, "maar dan hou ik t bij 'lemon, lime & bitters'", want mn planning is om te gaan Kizomba dansen. Ik had mn rode dansschoentjes al in mn rugtas. Meer hoefde ik niet mee die ochtend, want mn halve garderobe ligt op het werk in de badkamerkast naast mn parfum en tandenborstel. Aangezien ik de helft van de tijd in mn sporty spice outfit op de fiets heen en weer pendel leek het me handiger dan maar op kantoor te beslissen wat ik aandoe. Bovendien kan ik mn jasjes dan ophangen ipv in mn rugtas proppen tussen mn schoenen en appels. Afijn, waar waren we... Owja, vlak voor ik naar Paddo Inn vertrek bekijk ik mn garderobe en ik trek ik iets dansbaars aan, scheelt weer een verkleedpartij later op de avond.
Rond half 10 wens ik mn collegas fijn weekend en krijg ik een iets te dikke knuffel van één van hen, die toch (weer) iets meer op had dan de rest. Ik open onderweg naar buiten mn Uber app en na 5 minuten zit ik in de auto bij Augustine, een vriendelijke Keniaan die al 8 jaar in Sydney woont. Waarom kwam je hierheen? vraag ik. Ik zocht een beter leven, I guess, zegt Augustine. Er volgt een gesprek over Kenia, waarin Augustine mn nieuwsgierigheid vrijgevig beantwoordt en me vertelt hoe het daar voor hem was. En dat hij hier toch ook erg alleen was, maar na een paar jaar een Keniaans meisje ontmoette, die nu zijn vrouw is. En sinds een paar jaar wonen ook zn broer en neef hier. Nu is hij gelukkig.
Weet je wel zeker dat je hier moet zijn? Het ziet er verlaten uit, zegt Augustine bezorgd. Ik weet het zeker, zeg ik, en ik laat mn facebook event zien met t juiste adres. Okee, I see, ja dat klopt wel inderdaad. Nou, fijne avond dan maar Joyce. Leuk je ontmoet te hebben Augustine, zeg ik, en ik loop de parkeergarage op. Om de hoek hoor ik de vrolijke latin klanken al. Ik ben hier op het juiste adres. "Worldwide Dance Studios" staat er op de deur. Ik loop naar binnen en zet mn rugtas in de hoek, mn laarsjes maken plaats voor mn rode dansschoenen en verdwijnen in de rugtas, waar ook nog mn sportschoenen nog in zitten. De rest van de avond is dansen, kletsen en iedereen bekijken. De sfeer is ontspannen en zelf na een lange dag geeft het me toch nog energie terug. Om 1 uur neem ik afscheid, het is wel mooi geweest. We plannen nog een ochtend brunch, want dat is onze nieuwe hobby: zaterdag brunchdag. Je moet toch wat in de winter. Onderweg naar buiten bestel ik een Uber. "James" haalt me op en rijdt me eerst bijna voorbij (want wat is hier op deze verlaten plek?). Hij is al wat ouder maar pas een nieuwe studie begonnen. Hij werkte 20 jaar bij dezelfde werkgever maar moest toen weg. Nu wil hij groeien en investeren in zichzelf, en dat kost geld dus hij Ubert erop los. Hij vindt het niet erg dat ik niet zoveel praat, hij heeft genoeg te vertellen. Ik gaap stiekem en stap moe en voldaan voor mn voordeur uit. Eindelijk thuis, gauw naar boven mn nieuwe aanwinst aanzetten: de electrische deken. Dan weer naar beneden voor een kop thee, want toch wel dorst gekregen.
Mn week is weer rond, en mn blogje eindelijk weer gevuld op deze luie zaterdag brunchdag dag. Morgen ga ik "op vakantie" met Monique, want het is long weekend. Maandag is de Queens' birthday. We hebben vandaag een Airbnb geboekt ergens onder Sydney, een dorpje met strand en bergen. Zij neemt de wijn mee, ik de chocola.
Fijn weekend allemaal daar!!!!
-
06 Juni 2015 - 14:17
Mama:
Mooi, dit is echt weer zo jij, altijd druk en op pad en onderweg van de ene activiteit in de andere.
Zo leuk om te lezen en ook je observaties, heel grappig hoe jij naar mensen kijkt., hier wordt het nu warmer ipv kouder dus mijn deken staat nu uit ;)
Gisteren was het 30 graden hier en echt niets voor mij hoor, veel te warm , nu is het weer aangenaam warm dat is beter.
Is dit nu jullie herfst of winter, heel benieuwd ?
Groetjes aan Monique en tot Apps. Dikke knuffel en kusjes papa en mama
-
06 Juni 2015 - 14:37
Mars:
Leuk om te lezen Joyce! Helemaal ingeburgerd daar!! Wij missen jou hier!
Dikke kus!! -
06 Juni 2015 - 18:06
Ilse:
fijn weekend! -
06 Juni 2015 - 21:27
Oanh:
Zo te lezen ben je helemaal ingeburgerd, heerlijk om te lezen. Dikke kus x -
07 Juni 2015 - 08:36
Rianne:
Ooh wat n lekker leventje met smoothies, actief zijn, uitdagend werk, leuke collega's, een legale Uber, kizomba(!) en voor jou ook de onmisbare elektrische deken.
Fijn weekend met Monikie! X -
07 Juni 2015 - 08:38
Rianne:
Hè die gekke autocorrect...
Sorry, Monikie moet gewoon Monique zijn ;) -
07 Juni 2015 - 09:26
Joyce :
Hahaha groetjes terug van Monikie!
Het is hier nu herfst ja, maar overdag lijkt het nog net zomer :) -
07 Juni 2015 - 17:34
Annebell:
Jeey eindelijk je blogje kunnen lezen!
Leuk om even een dagomschrijving te lezen, dan heb je hier ook een beetje een idee hoe het daar gaat met je en wat je allemaal doet.
Hier wordt het inderdaad nu lekker zomer en het wordt warmer en zonniger, de planten groeien hard en alles wordt in no time groen en groot.
Weet je een leuke smoothie met andijvie? (uit de kluiten gewassen andijvie op mijn balkon) en iets met mislukte broccoli stengels zonder bloemknoppen??
Kus van je zus xx -
08 Juni 2015 - 13:55
Joyce:
Helaas.... broccoli mag niet in een smoothie... Ik zeg soep..
Andijvie kun je t zelfde recept gebruiken als mijn green machine smoothie! Yammmm.
Vergeet de yoghurt niet, die was ik vergeten erbij te zetten. xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
